دختر بیچاره من او خوشحال و سالم است و والدین دوست داشتنی و خانه ای پایدار دارد.

اما ، او همچنین یک پدر دارد که مقالات علمی را برای جستجوی اجماع مدرن در مورد بهترین شیوه های پرورش بچه ها ، جستجو می کند.

امیدوارم مثل یک خوکچه با او رفتار نکنیم. اما من فکر می کنم که با در نظر گرفتن برخی از مفیدترین و جالبترین استراتژی های موجود در آنجا ، ما به روش هایی که سعی می کنیم او را بزرگ کنیم ، اصلاحاتی کوچک را انجام داده ایم.

من فکر می کنم پنج عادت روزانه ای که در زیر شرح می دهم از جمله قانع کننده ترین هستند.
1. در بالای آنها بمانید.

این می تواند خسته کننده باشد ، و گاهی اوقات فکر می کنید سخنان شما در یک گوش و گوش دیگر جریان دارد. اما محققان بریتانیایی دریافتند که والدینی که انتظارات بالایی را بیان می کنند ، احتمالاً بچه هایی دارند که رشد می کنند موفق باشند - و از برخی مشکلات اساسی جلوگیری می کنند. "

به طور خاص ، یک مطالعه از 15000 دختر انگلیسی بیش از 10 سال ، از سنین 13-14 تا 23-24 سال ، نشان داد کسانی که والدین آنها به طور مداوم انتظارات بالایی از فرزندان خود نشان می دادند عبارتند از:

    به احتمال زیاد برای حضور در دانشگاه.
    در دوران نوجوانی احتمال بارداری کمتری وجود دارد.
    کمتر احتمال دارد دوره بیکاری طولانی شود.
    کمتر احتمال دارد که در مشاغل کم هزینه و بن بست گیر بیفتیم.

نکته اصلی: بچه ها لزوماً از شنیدن همه "انتظارات زیاد" خوششان نمی آمد ، و همیشه نسبت به شنیدن آن واکنش نشان نمی دهند. اما در پایان روز ، آنها آن را شنیدند.

همانطور که در بیانیه مطبوعاتی دانشگاه اسکس آمده است: "در پشت هر زن موفق یک مادر دلخراش وجود دارد؟ دختران نوجوان اگر مادران فشاری داشته باشند به احتمال زیاد موفق می شوند."
2. آنها را به درستی ستایش کنید.

دو راه اصلی وجود دارد که والدین فرزندان خود را تحسین می کنند. اولین مورد برای توانایی های ذاتی آنها است. دوم برای تلاش آنهاست. مثال ها:

    ستایش توانایی ذاتی: کار عالی! تو خیلی باهوشی!
    تلاش ستایش: کار عالی! شما سخت کار کردید و فهمیدید!

خط مقدم پایین: وقتی شما بچه ها را ستایش می کنید ، آنها را برای تلاش و نه توانایی ها ستایش کنید.

این ناشی از کار کارول دوک ، استاد روانشناسی در دانشگاه استنفورد است. بیشتر کارهای او حول آموزش تفاوت بین یک طرز فکر رشد و یک ذهنیت ثابت محور است.

شما می توانید این را در اینجا مشاهده کنید: اگر مرا به خاطر ذات ذهنی من ستایش می کنید ، برای من تمجید می کنید.

اما وقتی مرا به خاطر تلاش من ستایش می کنید ، مرا تشویق می کنید دقیقاً ماهیچه هایی را که می خواهید من رشد کنم ، در زندگی موفق کنم.

اگر پدر و مادر نسبتاً جدیدی هستید و فکر می کنید وقتی فرزندانتان بزرگتر هستند این نوع تمایز بیشتر اهمیت دارد ، دوباره فکر کنید. تأثیرات این راهبردهای ستایش قابل اندازه گیری است حتی کودکان نیز به اندازه 1 تا 3 سال سن دارند.
3. آنها را به بیرون ببرید.

این یکی ساده است. و هنگامی که هوا خوب است ، هم برای بچه ها و هم برای شما بسیار لذت بخش است.

در مورد این فکر کنید: کسانی از ما که در دفاتر کار می کنیم دائما می شنویم که نشستن در تمام روز ما را می کشد. و با این حال ، ما از بچه هایمان می خواهیم که شش یا هفت ساعت در روز انجام دهند؟ در کلاسهای درس بنشینید.

این نمودار دیوانه است. درعوض ، علم نشان می دهد شما باید آنها را تشویق کنید تا حد امکان در فضای بیرون از منزل بازی کنند.

محققان در اروپا میزان فعالیت خارجی 153 پسر 6 تا 8 ساله را هر روز مشاهده کردند. این رابطه قابل توجه بود:

"هرچه بچه ها بیشتر وقت خود را صرف نشستن کنند و زمان کمتری را برای فعالیت بدنی صرف کنند ، در دو سال بعد کمتر از دستاوردهای خواندن آنها استفاده می کردند. [این] همچنین در توانایی آنها در انجام ریاضی تأثیر منفی گذاشت."
4. به درستی آنها را بخوانید.

این یکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، خصوصاً وقتی جوان تر هستند. پدر و مادر بچه های بسیار موفق کسانی هستند که وقتی کوچک بودند برای فرزندانشان می خوانند.

و معلوم می شود که یک راه درست و یک روش اشتباه برای خواندن آنها وجود دارد.

روش اشتباه فقط خواندن است. همه ما آنجا بوده ایم (من گناه می كنم)؛ گاهی اوقات آنقدر خواندن بچه های خود را خسته می کنید که تقریباً در حالت خلبان قرار دارید. من احتمالاً می توانم در این مرحله کل سری کتاب های دختر لیدی بگ را از حافظه بخوانم.

اما وقتی می توانید ، کار مؤثرتر این است که کودک خود را هنگام خواندن درگیر کنید. از آنها بخواهید بخش هایی از کتاب ها را بخوانند. از آنها بپرسید که فکر می کنند با طرح چه اتفاقی خواهد افتاد. اگر آنها خیلی جوان هستند ، از آنها بخواهید که صفحات را برای شما بگردانند.

به عنوان نمونه ، Erin Clabough ، متخصص علوم اعصاب ، پیشنهاد می کند که اگر کتاب فرزند شما مادر شما را به کودک خردسال خود می خوانید ، از او بخواهید که هر اتفاقی بیفتد.

"اگر بچه پرنده بودید ، چه کار می کردید؟" او پیشنهاد می کند بپرسید "حتی برای کتابهایی که 216 بار آنها را با هم خوانده اید ، فرزند شما می تواند با روشی متفاوت شخصیت بتواند عکس العمل نشان دهد ، یک تصمیم متفاوت شخصیت می تواند تصمیم بگیرد."
5- آنها را به انجام کارهای خود واگذار کنید.

سوگند می خورم این یک چیز واقعی است. این مقاله از جولی لیتوتوت-هاییمز ، که معاون اول دانشجویان در دانشگاه استنفورد بود و پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز ، چگونه می توان بزرگسالی را نوشت ، نوشت.

Lythcott-Haims به نقل از مطالعه گرانت هاروارد ، یک مطالعه مشهور طولی 81 ساله ، اشاره کرد که نشان می دهد افراد به طور کلی برای موفقیت در زندگی به دو چیز احتیاج دارند.
چگونه می توانیم اخلاق کار را به عنوان شما توسعه دهیم